Dnia 4 grudnia grupa uczniów klas VII i III gimnazjum zaprezentowała wynik pracy w ramach zajęć związanych z kształtowaniem postawy tolerancji w formie montażu słowno-muzycznego pt. :"Szanuj każdego jak siebie samego"

Powstawł kodeks etyczny "Paragraf SP 57", w którym zawarte zostały następujące zasady:

1. Nie szufladkuj ludzi

2. Nie sądź po pozorach

3. Pytaj, jeśli nie wiesz, albo nie rozumiesz

4. Każdy ma prawo do szczęścia

5. Wszystko co dajesz, wraca

Do tych zasad zostały dopasowane tematycznie filmiki z morałem, filmiki motywacyjne, montaż z obrazów różnych ludzkich twarzy (starych, młodych, mniej lub bardziej atrakcyjnych, różnych ras i narodowości, w różnych strojach odzwierciedlających kultury, z których pochodzili lub religie) z podkładem muzycznym do piosenki Rubica pt: "Jesteśmy inni" . 

Ja jestem inny. Ja jestem inna. 
Jesteśmy różni i to nas różni. 
Pięknie nas różni inność niewinna. 
Ty jesteś inny. Ty jesteś inna. 

Nie jestem winny, że jestem inny. 
Nie jestem winna, że jestem inna. 
Inna od ciebie, inna od niego. 
Inna innością kogoś innego. 

Jesteśmy inni, inni od innych, 
Którzy są inni od wszystkich innych. 
Jesteśmy inni piękną innością, 
Różni cudowną różnorodnością. 

Takie same są nasze rozterki. 
Takie same nadzieje i lęki. 
Taka sama niepewność skrywana 
I niepokój od rana do rana. 

Taka sama jest nasza samotność. 
Takie samo patrzenie przez okno. 
Taka sama potrzeba czułości. 
I straszliwe pragnienie miłości. 

Ja jestem inny. Ja jestem inna. 
Jesteśmy różni i to nas różni. 
Pięknie nas różni inność niewinna. 
Ty jesteś inny. Ty jesteś inna. 

Nie jestem winny, że jestem inny. 
Nie jestem winna, że jestem inna. 
Inna od ciebie, inna od niego. 
Inna innością kogoś innego. 

Jesteśmy inni, inni od innych, 
Którzy są inni od wszystkich innych. 
Jesteśmy inni piękną innością, 
Różni cudowną różnorodnością. 

Na koniec montażu kilka osób weszło na scenę z cukierkiem (każdy z innym) i mówili jedno zdanie o sobie: był chłopiec z Ukrainy, który się przedstawił w swoim języku, dziewczynka, która przez 12 lat mieszkała w Niemczech (po niemiecku), dziewczynka, której tata jest Amerykaninem, a mama Polką (po angielsku), przewodnicząca SU, która pochwaliła się pasją do siatkówki, uczeń klasy VII, który przyznał, że najbardziej lubi gry komputerowe i uczennica klasy VII, która mimo lat 13 uwielbia kreskówki. Każdy z nich wrzucał cukierka do koszyczka, a następnie tymi różnymi cukierkami częstowali się widzowie (klasy VII-VIII szkoły podstawowej i III gimnazjalne). 

Na koniec uczeń klasy III gimnazjum zagrał na gitarze piosenkę Johna Lennona : "Imagine", a dziewczynka klasy VII odczytała wierszyk o prawach dziecka.

Zadumaliśmy się nad różnymi przejawami braku tolerancji, a dzięki słowom Nicka Vijcica zrozumieliśmy, że każdy: pełnosprawny czy nie,  bez względu na pochodzenie, wygląd, poglądy czy wyznanie ma prawo do szczęścia i każdy do społeczności wnosi coś nowego, wnosi RÓŻNORODNOŚĆ, która jest piękna i ciekawa.